На Вадохрышча выконвалі розныя магічныя дзеянні і
варажылі на гаспадарчыя справы:
- часалі лён, каб
такімі ж гладкімі былі цяляты;
- лавілі шапкамі і
хвартухамі падкінутую жменю гароху і па злоўленых гарошынах разлічвалі на
колькасць ягнятаў, што народзяцца сёлета;
- па дыме ад
запаленай лучыны меркавалі, адкуль на весну трэба чакаць прылёту пчаліных раёў
і, адпаведна, у які бок разварочваць вуллі;
- раскідвалі перад вадзяной куццёю па чатырох
баках хаты жытнёвае зерне на багаты ўраджай.
- варожачы на
суджанага, пералічвалі калы ў плоце ("кол, каліца...");
- з куццёю ў роце
беглі на вуліцу і пыталіся ў першага стрэчнага імя.
Існавала шмат прадказанняў будучага надвор'я і
ўраджаю. Калі на Вадохрышча сцюдзёна - у жніво будзе вельмі горача; хрышчэнскі
снег абяцаў урадлівы год, грыбное лета, але чакалася чарвівая капуста. Калі на
Вадохрышча было цёпла, спадзяваліся, што густа ўзыдзе збажына. Воблачнае
Вадохрышча прадказвала добры год, а калі на небе чыста, то і ў засеках будзе
чыста. Малады снег, што выпаў у хрышчэнскую раніцу, лічыўся добрым сродкам
адбельвання палатна і лямцавання сукна. Вадохрышча звычайна супадала з самымі
халоднымі днямі зімы, пасля якіх год паварочваўся на лета: "Трэшчы - не
трэшчы, прайшлі Вадахрэшчы. Не к Раству, а к Пятру!"
Комментариев нет:
Отправить комментарий